گردهمایی نقش‌های متضاد در کارنامه پرویز پورحسینی

پرویز پورحسینی می‌توانست در قالب شخصیت‌های مثبت و منفی، نقش‌آفرینی کند.

هنوز در سوگ کامبوزیا پرتوی کارگردان و فیلمنامه نویس صاحب نام سینما بودیم که پرویز پورحسینی بازیگر مطرح سینما، تئاتر و تلویزیون صبح جمعه هفتم آذر بر اثر ابتلا به کرونا در ۷۹ سالگی چشم از جهان فروبست. زنده یاد پورحسینی از جمله بازیگران پیش کسوت، صاحب نام و بی حاشیه ای بود که در کارنامه ‌اش بازی در بیش از ۱۰۰ فیلم، تئاتر و سریال به ثبت رسیده است.

سال‌ها نقش آفرینی ماندگار
وی در سریال «هزاردستان» در نقش «متین ‌السلطنه» به سبب چهره با طمانینه اش نقش یک مدیر روزنامه فرهنگی آن روزگار را به خوبی ایفا کرد. نقش های درخشان «زکریا» در «مریم مقدس» و «میثم تمار» در «مختارنامه» نیز از یاد مخاطبان تلویزیون نخواهد رفت. پورحسینی در سریال «یک مشت پرعقاب» نقش «ستوان سرمدی» را با خلاقیت رنگ آمیزی کرد و به آن نوعی صلابت بخشید. در کارنامه سینمایی او، هم نقش‌ های مثبت و منفی و هم نقش های اول و مکمل دیده می شود. جادوی نگاه نافذش، کارگردان ها را به این سو می کشاند که ایفای نقش های آدم های استوار را به وی بسپارند. در «کمال الملک» نقش «کامران میرزا» یک شاهزاده قاجاری و سارق جواهرات شاه را به مدد صورت و جثه اش که رازگونگی خاصی داشت، با تسلطی مثال زدنی بازی کرد. در «باشو غریبه کوچک» با این که حضوری شبح وار در فیلم داشت، اما نقشش را با میمیک های صورت چنان ماهرانه ایفا کرد که انگار در تمام فیلم حضوری پنهان دارد. یکی از نقش های تحسین برانگیزش در «شب حادثه» رقم خورد. مردی روان پریش که قصد اخاذی داشت و زوجی را با کارهایش زجر می‌داد. وی در «کشتی آنجلیکا» با نگاهی رازآلود موجب تردید احمد بیک می شد که در پی یافتن محل غرق ‌شدن کشتی و خارج ساختن گنجینه بود. پورحسینی در «قاتل اهلی» در نقش یک روحانی ظاهر شد، شخصیتی که با سکوت پرمعنایش حکم مراد قهرمان داستان را داشت. وی در فیلم «طلسم» در نقش پیشکار چهره منفی و سیاهی را از خود به نمایش گذاشت. مباشری انتقام جو که توانست آن را باورپذیر ایفا کند. نقشی رازگونه که فضایی دلهره آور به فیلم بخشیده بود و با وجود فضای بازی در بازی حاکم بر اثر، یکی از شاه نقش های کارنامه اش را رقم زد. پورحسینی در فیلم «رابطه» نقش یک پدر مهربان و در عین حال عصبی را ایفا کرد که به زیبایی روابط یک پدر خانواده تقریبا سنتی را با فرزندی ناشنوا نشان می داد.
نقش های متفاوت استاد
ویژگی ‌هایی چون درون گرایی و مرموز بودن  در برخی از شخصیت های نسبتا منفی او به چشم می خورد. از شخصیت منفور پسر معمار خانه قدیمی «طلسم» گرفته تا فیلم «اوینار» نشان از اجرای موفق پورحسینی در ایفای نقش های متفاوت دارند. وی در اجرای نقش های مثبت و منفی نیز به یک میزان موفق بوده است. به همین  دلیل نقش های منفی و خاکستری مانند «روز فرشته»، «کشتی آنجلیکا»، «ایستگاه» و «مهمانی خصوصی» به همان میزان باورپذیر هستند که نقش های مثبت او. تلاش او برای خروج از نقش های مشابه ستودنی است. در کارنامه وی نقش ‌هایی خاص ‌ترند همچون نقش منفی «طلسم»، نقش کوتاه مرد از جنگ برگشته «باشو غریبه کوچک»، شکارچی پیر «چاووش» و مامور مرموز و کم‌ حرف «ایستگاه» و نقش متفاوتش در «اوینار» و «فصل پنجم». مهارت و توانمندی‌ اش در ایفای نقش های متفاوت به حدی بود که به راحتی از جانب تماشاگر پذیرفته می‌ شد. کافی است به نقش‌های افسر انگلیسی «کشتی آنجلیکا» در کنار پیرمرد طماع «اوینار» در کنار مامور مرموز فیلم «ایستگاه» در یک گستره متنوع خیره شد تا به بخشی از اشراف او به کارش پی برد.
حسرت بازی در یک فیلم
پرویز پورحسینی با وجود کارنامه ای پربار و درخشان در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون حسرت به دل ماند، خود در گفت و گویی اظهار کرده بود: «من همه نقش ها را در سینما، تئاتر و تلویزیون بازی کردم اما حسرتی در عرصه کارهای هنری ام دارم که هرگاه به آن فکر می کنم به شدت تمام وجودم را غم و اندوه فرا می گیرد. به خاطر دارم زمان ساخت فیلم «سگ کشی»، بهرام بیضایی به من پیشنهاد بازی در این فیلم را داد و من متاسفانه به دلایلی نتوانستم این پیشنهاد را بپذیرم و در این فیلم بازی کنم. حسرت بازی در فیلم «سگ کشی» همیشه در دلم باقی خواهد ماند.» روحش شاد.
دیگر مطالب
ثبت نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.