عادتهایی که با رفتن کرونا نباید ترک شوند
یکی از عاداتی که در دوران کرونا فراگیر شد شستن دستها است که باید است بعد از پایان همهگیری هم آن را حفظ کنیم. دستهای ما روزانه با صدها سطح تماس دارند و صدهاهزار میکروارگانیسم را به خود جذب میکنند. البته بیشتر این میکروبها مضر نیستند اما با توجه به اینکه در هر ساعت ۱۶ بار بهطور میانگین صورت خود را لمس میکنیم احتمال ورود میکروبهای عفونی به بدن بالاتر میرود.
سال گذشته تأکید اصلی بهداشتی روی شستن دستها به عنوان یکی از راههای مؤثر جلوگیری از ابتلا بود. در یک نظرسنجی آنلاین از ۱۰۰۰ بزرگسال آمریکایی در سال ۲۰۱۲، ۷۱ درصد از پاسخ دهندگان گفتند که به طور منظم دست خود را میشستند، هر چه این ممکن است معنی یک بار در روز را داشته باشد. ۵۸ درصد از افراد این پژوهش دیدهاند دیگران بدون شستن دست از دستشویی خارج میشوند. بیش از نیمی از آنها گفتند که پس از حمل و نقل عمومی، استفاده از تجهیزات اشتراکی یا جابهجایی پول دستانشان را نشستهاند و ۳۹ درصد اظهار داشتند که پس از عطسه یا سرفه روی دست دستها را نشستهاند. برخی از دیگر از دادهها نشان میدهند که تا قبل از همهگیری، رعایت دستورالعملهای بهداشت دست در بین پرستاران در کشورهای مختلف تنها ۴۰ درصد بوده ست.
اهمیت شستن دست در بهداشت فردی بسیار بالا است. برای مثال یک گرم از مدفوع انسان حاوی یک تریلیون میکروب است. لذا بعد از توالت رفتن حتماً باید دستها را شست. تحقیقات نشان میدهند که شستن دستها تا ۴۰ درصد احتمال ابتلا به انواع اسهال را کاهش میدهد. شستن دستها قبل از غذا خوردن یکی از ضروریات است.
شستن دستها را نوعی آرامبخش عصبی نیز میتوان توصیف کرد. شستن دستها به شدت در مغز ما طنینانداز میشود و پیامهایی بهداشتی را به ما میفرستد. پس شستن دستها را نباید فقط یک انتخاب بدانیم، بهداشت عمومی ما به شستن دستهای ما وابسته است. اغراق نکردهایم اگر شستن دستها را بنیاد رعایت بهداشت عمومی بدانیم. هیچ عضوی به اندازۀ دست نمیتواند ناقل ویروسها و باکتریها باشد به همین خاطر است که پاکیزه نگه داشتن آنها قدم اول برای حفظ سلامتی در برابر ویروسها و باکتریها است.