اشتباهات از نگاه مصباحی‌مقدم: از تعلل صداوسیما تا هم‌نوایی با معترضان با هدف انتقام انتخاباتی
سخنگوی جامعه روحانیت مبارز گفت: تأخیر صداوسیما در ارائه اخبار و اطلاعات مربوط به حوادث اخیر، موجب شد مردم به شبکه‌های مجازی مراجعه کنند و این را اصلا به مصلحت نمی‌دانم. باید صداوسیما در اطلاع‌رسانی صحیح و به موقع پیشتاز و پیشگام باشد.
مردم طبق قانون اساسی حق راهپیمایی و برگزاری تجمعات مسالمت‌آمیز دارند. از روزی که تجمعات اعتراضی اخیر آغاز شد، وزارت کشور رویکرد مدارا در پیش گرفت، رئیس‌جمهور نیز اعلام کرد حق اعتراض مردم را به رسمیت می‌شناسد و دستگاه‌های مربوطه را مکلف کرد تا بستر برگزاری تجمعات قانونی را فراهم کنند.
مشروح گفت‌وگو با حجت‌الاسلام مصباحی مقدم را در ادامه بخوانید.
آقای روحانی در واکنش به تجمعات اخیر گفت «اعتراض حق مردم است، دولت این حق را به رسمیت می‌شناسد و زمینه‌های تجمعات قانونی را فراهم می‌کند»؛ به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور با ادبیات همدلانهای مرز بین مردم و ساختارشکنان را مشخص کرد. نگاه شما درباره این رویکرد آقای روحانی چیست و چقدر اثرگذار خواهد بود؟
این صحبت که درباره انتظارات و اعتراضات مردم صورت گرفت و اصل اعتراض حق مردم تلقی شد، بسیار به جاست. دولت باید فضا را مدیریت کند به نحوی که اوضاع دارای چارچوب کنترل‌شده و مهارشده باشد. هم مردم حرف‌شان را بزنند و هم طرح خواسته‌ها تبدیل به اغتشاش و تخریب اموال عمومی و خصوصی نشود. در مجموع این نوع سخن گفتن رئیس‌جمهور خوب است.
معتقدم دولت باید بنا را بر این بگذارد که با مردم ارتباط نزدیکتری برقرار کند. رئیس‌جمهور اگر همانند انتخابات ریاست جمهوری که سفرهای استانی انجام می‌داد، به استان‌ها می‌رفت و با مردم از نزدیک ملاقات می‌کرد، هر از گاهی به شهرستان‌ها و استان‌ها سری بزند و با مردم از نزدیک ملاقات کند، درد دل آن‌ها را مستقیم بشنود و سایر مسئولان دولت نیز در میان مردم حضور یابند و با آن‌ها گفت‌وگو کنند تا مردم ببینند مسئولان کشور گوش شنوا دارند و حرف‌ها و درد دل آن‌ها را می‌شنوند؛ اقدام مفیدی است. در این صورت بخش مهمی از هیجاناتی که وجود دارد کاهش پیدا می‌کند. البته همه مطالبات مردم ممکن است قابل تحقق فوری نباشد به عبارت بهتر تحقق بخش قابل‌توجهی از مطالبات نیازمند زمان است تا جامه عمل پوشانده شود. کافی است اعضای دولت برای مردم توضیح دهند و مشکلات کشور را برای مردم بیان کنند، از طرفی هم این طور نباشد که لحن بیان این توضیحات صرفا با هدف به تعویق انداختن اجرای مطالبات باشد؛ بلکه باید توضیحات امیدوارکننده باشد و به دنبالش هم قدم‌هایی را دولت بردارد که آن قدم‌ها مشکلات ملت را حل کند. باید چشم‌اندازی که مقابل مردم قرار می‌گیرد، چشم‌انداز امیدبخش باشد. اگر چنین بود یقینا چنین حوادث و وقایعی هم به وجود نمی‌آید.
مواضع جناح‌های سیاسی در قبال تجمعات اخیر را چه طور ارزیابی می‌کنید و چه توصیه‌ای به آن‌ها دارید؟
بعضی اظهاراتی کردند که بسیار بی‌جا بود. مواضعی گرفتند که بسیار غلط بود. مثل اینکه بخواهند در چنین شرایطی تسویه حساب سیاسی کنند. هم‌نوایی با معترضان به معنای اینکه بعد از انتخابات و شروع کار دولت، کسی بخواهد دست به کج‌تابی و انتقام‌گیری بزند، این کار به شدت غلط است.
از طرفی این تفسیر را هم نمی‌شود پذیرفت که مردم دارند توسط جناح مقابل تحریک می‌شوند و در واقع با تحریکات دیگران این حرکت‌ها را انجام می‌دهند. مردم واقعا ناراضی هستند، عدم رضایت خودشان را بیان می‌کنند. آن‌جایی که به صورت مسالمت‌آمیز اقدام به طرح خواستههایشان می‌کنند باید راه‌هایی را برای آن‌ها گشود تا بتوانند حرف حق‌شان را بزنند. آن‌جاهایی هم که دیگر ربطی به مردم متدین و انقلابی و ایران‌دوست ما ندارد بلکه حکایت از این می‌کند که برخی می‌خواهند ایران را دچار بحران و مشکل کنند؛ آن‌جا برخورد قاطع صورت بگیرد و صف این‌ها را کاملا از هم جدا کنند.
شما صاحب نظر اقتصادی هستید و سال‌ها نماینده مجلس بودید و از نزدیک با تحولات و حساسیت‌های فضای اقتصادی کشور آشنا هستید. وقتی فضای کشور امنیتی می‌شود، این مسئله بر پروسه حل مشکلات مردم اثر می‌گذارد و حل مشکلات را طولانی‌تر می‌کند. به نظر شما صداوسیما چه نقشی می‌تواند در آگاهی‌رسانی به مردم داشته باشد و مردم چطور می‌توانند به بیان خواستههایشان از کانال‌های قانونی و مسالمت‌آمیز بپردازند؟
کار صداوسیما اطلاع‌رسانی درست است. تأخیر در ارائه اخبار و اطلاعات مربوط به حوادث اخیر، موجب شد مردم به طرف شبکه‌های مجازی بروند که این را اصلا به مصلحت نمی‌دانم. باید صداوسیما پیشتاز و پیشگام باشد، اطلاع‌رسانی را صحیح و به موقع انجام دهد. البته قبول دارم با توجه به بُردی که صداوسیما هم در سطح ملی و هم در سطح‌بین المللی دارد، نباید به گونه‌ای گزارش بدهد که اثرش آن چیزی باشد که دشمنان جمهوری اسلامی می‌خواهند. یعنی پوشش اخبار از سوی صداوسیما نباید گسترش‌دهنده و تحریک‌کننده ناآرامی‌ها باشد.
صداوسیما باید خیلی معقول و حساب‌شده اخبار و اطلاعات را بدهد و به گونه‌ای پیش نرود که آثار مخربی داشته باشد. البته فارغ از روزهای ابتدایی، صداوسیما در روزهای بعد بهتر عمل کرد، از این جهت همین روند را همواره باید دنبال کنند.
وزارت کشور نیز اعلام کرد آمادگی دارد به تقاضاکنندگان تجمعات مسالمت‌آمیز مجوز بدهد، صدور مجوز برای تجمعات قانونی چقدر می‌تواند موثر باشد؟
باید اعتراضات را مدیریت کرد و برای مدیریت اعتراضات، فرمانداری‌ها اگر خودشان بتوانند مستقیما با مردم گفت‌وگو کنند و معترضان را در جایی مثل ورزشگاه یا محلی که شائبه انجام کارهای تخریبی پدید نیاید، جمع کنند و به آن‌ها تریبون بدهند و صحبت‌های آن‌ها را بشنوند، خود این موجب آرامش جو عمومی جامعه خواهد بود. علاوه بر این اگر احزاب، گروه‌ها و ان‌جی‌اوها تقاضای راهپیمایی و برگزاری تجمعات کردند، آن‌جاهایی که به مصلحت کشور باشد و قابلیت کنترل داشته باشد، باید به آن‌ها مجوز بدهند و با وجود نظارت، این تجمع‌ها برپا شود. بگذارند مردم خواسته‌های به حق خود را در قالب شعار بیان کنند. همین موجب تخلیه هیجان و برقراری آرامش در جامعه و کشور می‌شود.
به نظر شما دولت در این وضعیت به تنهایی می‌تواند از اوضاع سخت اقتصادی کنونی خارج شود یا همه دستگاه‌ها و ارکان نظام باید به کمک بیایند؟
بخش اعظم و بالغ بر ۹۰ درصد امکانات در اختیار دولت است اما هیچ‌گاه دولت به تنهایی نمی‌تواند مسائل اساسی کشور را حل کند، بلکه باید از دیگر نهادها کمک بگیرد. به شرط اینکه هم کمک بگیرد و هم میدان بدهد. نه اینکه دولت به دیگران میدان ندهد و احیانا بخواهد خودش کارها را انجام دهد. به عنوان مثال دولت از بسیج بسیار می‌تواند برای حل مشکلات اقتصادی کشور استفاده کند. بخش عظیمی از فرصت اشتغال که می‌تواند ایجاد شود در روستاها است. بسیج می‌تواند در روستاها نقش‌آفرین باشد، دولت باید از نهادهای دیگر نیز استفاده کند، سپاه و بسیج آمادگی همکاری با دولت در راستای پیاده کردن اهداف نظام و اقتصاد مقاومتی را دارند و در این زمینه کمک خوبی خواهند کرد. مهم این است که دولت بنا را به این بگذارد که ارتباط با نهادهای دیگر را داشته باشد و نهادهای دیگر را به بازی بگیرد و آن‌ها را در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت بدهد.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.