قائمی: فقط به ژاپن و کسب سهمیه فکر میکنیم/ دلم روشن است، المپیکی میشویم
ملی پوش والیبال ایران می گوید به کسب سهمیه المپیک خیلی خوشبین است.
باز هم شانس با فرهاد قائمی یار نبود. یک هفته بعد از تشدید مصدومیت کمرش، مچ پایش آسیب دید! آن هم در بازی اول با فرانسه. هرچند مصدومیت او خیلی حاد نیست اما یک هفتهای نمیتواند تمرین کند. به نظر دریافتکننده تیم ملی والیبال، دو بازی با فرانسه کمک زیادی به هماهنگی تاکتیکی و شناسایی ضعف و قوتهای تیم بود. قائمی که بازی در تیم ملی را با انتخابی المپیک تجربه کرده، میگوید: «این روزها همه زندگی ما شده گرفتن سهمیه.» او دلش روشن است که این بار تیم ملی والیبال با سهمیه المپیک به تهران برمیگردد.
* دوباره بدشانسی آوردی و مصدوم شدی؟
در هفته آخر اردوی تهران، مصدومیت کهنه دیسک کمرم بیشتر شد که استراحت کردم و خدا را شکر مشکلساز نشد. حالا با صددرصد آمادگی به تمرین برگشتهام اما در بازی اول با فرانسه مچ پایم آسیب جزئی دید که همان موقع درد و تورم نداشت. خوشبختانه عکس هم شکستگی نشان نداد و تنها لیگامنت پایم مشکل پیدا کرد که پزشک تیم درمان را شروع کرد.
* بازی با فرانسه چطور بود؟
بازی خوبی بود. فرانسه هم قهرمان لیگ جهان است و یکی از تیمهای قدرتمند والیبال. هدف کادر فنی از مسابقه با فرانسه محک بازیکنان در شرایط مسابقه و شناخت ضعف و قوتهای تیم بود. به نظرم بد هم نبودیم.
* دو باخت تیم به چه مسئلهای برمیگردد؟
ما در بازی اول به خاطر اشتباهات فردی خودمان به فرانسه باختیم. در حالی که ست سوم و چهارم در پوئنهای آخر جلو بودیم، اما باختیم. امیدوارم با رفع ضعفها برای انتخابی المپیک اشتباهات را تکرار نکنیم. البته در بازی تدارکاتی نتیجه اهمیت ندارد. مسابقه با قهرمان لیگ جهانی برای ما و کادر فنی نقاط ضعف و قوت را نشان داد.
* این بازی چقدر روی آمادگی تیم تأثیر گذاشت؟
تیم دوره بدنسازی خوبی پشتسر گذاشت و حتی تمرینات تکنیکی خوبی داشتیم. بازی با فرانسه اولین بازی تدارکاتی بود. بیشتر جنبه دوستانه داشت و تدارکاتی، با نتایجش هم کار نداشتیم. تنها بابت اینکه برای انتخابی المپیک به بهترین شرایط آمادگی بدنی و هماهنگی تاکتیکی برسیم، بازی کردیم. خدا را شکر خوب هم بود. البته آمارها نشان میدهد ما روز به روز بهتر میشویم. حتی ضعفهایمان بهتر شده.
* در حضور حریفان سخت در انتخابی المپیک، چه نتیجهای پیشبینی میکنی؟
همه حریفان قدرتمندند و همه یک هدف دارند؛ صعود به المپیک. همین مسئله کار را کمی سختتر میکند. ما هم یکی از مدعیان هستیم که میخواهیم سهمیه بگیریم. همه فکر و ذکر شب و روزمان شده سهمیه المپیک. حتی همه کار و زندگیمان شده رفتن به ژاپن و گرفتن سهمیه. دیگر به هیچ چیزی فکر نمیکنیم. حتی خانوادههایمان و دوستانمان هم شرایط ما را درک میکنند و در صحبت با ما میخواهند از نظر ذهنی برای سهمیه آماده شویم. امیدوارم به این هدفمان برسیم. من خودم از سال ۸۷ روزی که به اردوی نوجوانان آمدم، فدراسیون برنامهریزی کرده و دلم میخواهد به المپیک صعود کنیم.
* تو یک بار انتخابی المپیک را تجربه کردهای. دومین تجربه را چطور میبینی؟
من برای اولینبار بازی برای تیم ملی را در انتخابی المپیک تجربه کردم. تجربه خوبی بود و امیدوارم از تجربیات آن امسال استفاده کنم. دلم روشن است که این دوره با شکست حریفان و سهمیه المپیک بتوانیم شادتر از همیشه به ایران برگردیم و دل مردم را هم شاد کنیم.
* اما دوره قبل تیم بدشانسی آورد.
دوره قبل خاطرات خیلی خوبی داشتیم و تنها به خاطر یک ست و یک امتیاز به المپیک نرفتیم. امیدوارم این بار با اتکا به تجربیاتمان نتیجه بگیریم و کار به شانس، اما و اگر و شاید نکشد.
* انگار لوزانو هم کمکم با بچهها جور شده نه؟
ارتباط با لوزانو یک قضیه دو طرفه است. ما و لوزانو خیلی خوب همدیگر را درک میکنیم. به خاطر اینکه بچهها همه باانگیزه تمرین میکنند و حتی بیشتر از حد انتظار. هیچکس در تمرین کم نگذاشته چه در زمین و چه بیرون زمین. همه حرفهای کار میکنند. ما به هم، خوب احترام میگذاریم.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.