هافینگتن پست: نتانیاهو در پی کسب امتیاز از توافق ایران است

پایگاه اینترنتی هافینگتن پست در گزارشی نوشت: سپتامبر سال ۲۰۱۵ (۳۰ روز منتهی به ۸ مهر)، دو ماه پس از امضای توافق تاریخی ایران و قدرت‌های جهانی، «جفری گلدبرگ» با نوشتن مطلبی ادعایی در مجله آمریکایی «آتلانتیک،» توافق ایران را دستاورد «بنیامین نتانیاهو،» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، دانست. او به نتانیاهو پیشنهاد کرد به جای محکوم کردن این توافق در کنگره آمریکا یا سازمان ملل، از زاویه دیگری به آن نگاه کند و آن را از این جهت که ایران برشای نخستین بار با محدود کردن برنامه هسته‌ای خود موافقت کرده است، یک دستاورد به حساب بیاورد. به ادعای او، دستاوردی که اگر فشارهای دولت نتانیاهو نبود، به دست نمی‌آمد.
به محض اجرایی شدن توافق ایران، نتانیاهو در سخنرانی هفتگی خود در کابینه رژیم صهیونیستی ادعا کرد: اگر تلاش‌های ما برای فشار بر جامعه جهانی به منظور اعمال تحریم بر ایران نبود، این کشور مدت‌ها پیش به سلاح اتمی دست می‌یافت.
در ادامه این گزارش آمده است: بیان سخنانی از این دست از جانب نتانیاهو، به طور قطع به معنای رضایت او از توافق مذکور نیست. وی همچنان اصرار دارد این توافق به طور موقتی از گسترش سلاح اتمی بوسیله ایران جلوگیری می‌کند. به علاوه این که هم‌اکنون احتمال درگیری با گروه‌هایی مانند حزب‌الله لبنان به دلیل افزایش توانایی آن‌ها در نتیجه تأمین مالی از سوی ایران، افزایش یافته است.
مسئله‌ای که یکی از نگرانی‌های عربستان و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس نیز محسوب می‌شود. اما بسیاری از شخصیت‌ها و جوامع علمی و امنیتی صهیونیست مانند رئیس سابق سازمان اطلاعات و وظایف ویژه رژیم صهیونیستی (موساد) با نتانیاهو موافق نیستند و از برجام حمایت کرده‌اند.
بنابر این گزارش، نتانیاهو برای مقابله با تهدید ایران در دوران پساتحریم تمهیداتی را مانند تقویت زیرساخت‌های نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی، افزایش منابع اطلاعاتی و برخورد با ایران در صورت تخطی از تعهداتش را در نظر گرفته است. به همین منظور، نتانیاهو از آمریکا درخواست کرد کمک مالی نظامی سالانه به این رژیم را از ۳ میلیارد به ۵ میلیارد دلار برساند. توسعه سامانه دفاع ضد موشکی و نظارت دقیق بر اعمال ایران نیز از دیگر اقدامات او در این زمینه هستند.
در پایان این گزارش آمده شده است: حال که نتانیاهو دریافته است نمی‌تواند مانع برقراری ارتباط ایران با جهان شود و از کسب حمایت جهانی علیه توافق ایران ناامید شده، تصمیم گرفته است موضعش را تعدیل کند و به جای نابودی این توافق در پی تغییر آن به نفع اسرائیل باشد. این مسئله را می‌توان به وضوح از واکنش ملایم‌تر او به اجرایی شدن توافق ایران در مقایسه با گذشته دریافت. او قصد دارد از توافق ایران به سود منافع سیاسی و استراتژیک اسرائیل بهره ببرد.