خروج آمریکا از افغانستان نه حالا نه ۱۰ سال دیگر

روزنامه واشنگتن پست در گزارشی به تغییر رویکرد دولت و ارتش آمریکا در افغانستان پرداخته است: «تغییر در این برنامه که احتمالا پس از تصمیم سال گذشته باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر لغو برنامه خروج نیروهای آمریکایی صورت گرفت در واقع به دلیل آسیب پذیری دولت افغانستان در تداوم حملات نظامی طالبان و نگرانی‌ها از ادامه شکل گیری کمپ‌های آموزشی گروه‌های تروریستی چون القاعده در این کشور بود.
رویکرد جدید آمریکا تغییری نه چندان خوشایند برای اوباما محسوب می‌شود؛ او که بر وعده بازگشت سربازان آمریکایی به خانه تبلیغات زیادی کرده و مکررا می‌گفت که از "ایده جنگ بی‌پایان" حمایت نمی‌کند. این برنامه همچنین تغییر بزرگی برای ارتش آمریکا محسوب می‌شود که طی یک دهه گذشته هزینه‌های بسیاری صرف رفع موانع "استراتژی خروجش" از افغانستان و عراق کرده است ا.ین روزها اما این اصطلاح به طور کل از فرهنگ واژگان ارتش کنار گذاشته شده است.
در این شرایط پنتاگون معتقد است ایجاد ارتش و پلیس کارآمد در افغانستان علاوه بر صرف هزینه‌های چندین میلیارد دلاری تعهد یک نسل را می‌طلبد.
یکی از مقامات ارشد پنتاگون با سابقه سال‌ها فعالیت در افغانستان در حالی که خواست نامش فاش نشود در این باره گفت: متوجه شده‌ایم که واقعا نمی‌توانیم افغانستان را ترک کنیم. نیروهای محلی به حمایت‌های هوایی، اطلاعاتی و لجستیکی نیاز دارند و طی سه تا پنج سال آینده نیز آماده نخواهند شد. ما باید برای مدت طولانی در این کشور بمانیم.
فرماندهان ارشد آمریکایی همچنین در مقابل انعطاف و توانایی القاعده برای ایجاد مأمنی در اطراف افغانستان و همچنین اشغال مکرر برخی شهرها از سوی طالبان شوکه شده‌اند. در ماه نوامبر ارتش آمریکا گروهی از رنجرهای آمریکایی را برای کمک به نیروهای مبارزه با تروریسم افغانستان به جنوب شرق این کشور فرستاد تا یک کمپ آموزشی متعلق به القاعده را نابود کند؛ مساله‌ای که چندین روز به طول انجامید.
این کمپ آموزشی بسیار بزرگ بود. این را ژنرال ویلسون شوفنر، یکی از سخگویان ارتش آمریکا در افغانستان می‌گوید. شوفنر ادامه می‌دهد: فارغ از اینکه در دو سال آینده چه اتفاقی می‌افتد باید بگویم که افغانستان بخش‌های گسترده‌ای در خود دارد که حاکمیت دولت را در خود نمی‌بینند و سازمان‌های افراط گرا می‌توانند از این مناطق استفاده کنند. این کمپ که در جنوب شرق کشور و در قندهار ایجاد شده بود نمونه‌ای از همین اتفاق بود.
در حال حاضر ۹۸۰۰ نیروی آمریکایی در افغانستان به سر می‌برند که برخی از آنها به نیروهای محلی مشاوره می‌دهند و برخی دیگر در شکار نیروهای القاعده و سایر شبه نظامیان افراط گرا هستند. براساس برنامه‌ها اوباما قرار بود این تعداد را همزمان با اتمام دوره‌ ریاستش کاهش دهد اما او می‌تواند تصمیم گیری در این باره را به رئیس جمهور بعدی واگذار کند.
تفکر کنونی ارتش آمریکا بازتابی از تجربه تلخ آن در عراق است به جایی که سه سال پس از خروج نیروهای آمریکایی در سال ۲۰۱۱ ارتش از هم پاشید. رویکرد فعلی ارتش آمریکا همچنین در مباحثات بسیاری از مشاوران سیاست خارجه دموکرات‌ها و جمهوری خواهان آمریکا نمود پیدا کرده است.
میشل فلورنوی، یکی از نیروهای سابق پنتاگون که گزینه وزارت دفاع هیلاری کلینتون، کاندیدای دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری آتی محسوب می‌شود، در این باره معتقد است: این منطقه‌ای نیست که از آن دست بکشیم. پس سوال این است ما با توجه به منافعمان چگونه باید پیش برویم؟
در ولایت هلمند جایی که نیروهای آمریکایی بیشترین خسارات را متحمل شدند یگان‌های افغان به شدت برای حفظ آن درگیرند در حالی که این منطقه در سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ دو بار به دست نیروهای آمریکایی از کنترل طالبان خارج شد.
فرماندهان ارشد آمریکایی می‌گویند، نیروهای افغان در ولایت هلمند رهبران ناکارآمدی دارد و به شدت با کمبود سلاح و مواد انفجاری رو به رو هستند. برخی سربازان افغانستان در هلمند سال‌هاست در شرایط بسیار دشواری بدون وقفه‌ برای دیدار با خانواده‌هایشان درگیر جنگ هستند.
ژنرال جان کمپبل، یکی از فرماندهان ارشد آمریکا به منظور کمک مستقیم به حملات هوایی آمریکا و کمک به برنامه‌ریزان، نیروهای عملیات ویژه را به هلمند اعزام کرده است. یک سرباز آمریکایی در این اعزام کشته و دو تن دیگر زخمی شده‌اند.
علاوه بر این حدود ۳۰۰ نیروی آمریکایی در هلمند در حال مشاوره دادن به فرماندهان افغان هستند مقامات نظامی آمریکایی تاکید می‌کنند حمایت آمریکا به منظور توقف شکست‌های آنی بوده است اما ایجاد نیروی کارآمد و ثابت که بتواند مناطقی چون هلمند را کنترل و حفاظت کند سال‌ها زمان می‌برد.
شوفنر در این باره ادامه می‌دهد چه قدر طول می‌کشد تا خلبانی با ۱۵ سال سابقه پرورش داد؟ ما در پرورش نیروی هوایی تاخیر داشته‌ایم.
مقامات ارشد نظامی آمریکا و برخی از مقامات اسبق دولت اوباما این روزها بیش از پیش برنامه‌های دولت آمریکا را با رویکردش در کره جنوبی مقایسه می‌کنند. سایر مقامات نیز به نمونه‌هایی چون کلمبیا اشاره می‌کنند که آمریکا سال‌ها به آنها آموزش و پول می‌داد.
دنیل فلدمن، که تا همین چند وقت پیش نماینده ویژه دولت اوباما در افغانستان و پاکستان بود نیز می‌گوید: حضور ما اکنون به قیمتی منطقی مانع از ایجاد بی‌ثباتی در افغانستان می‌شود. با توجه به این شرایط که آمریکایی‌ها قرار نیست نقش مبارزاتی داشته باشند گمان می‌کنم مردم همه با این مساله موافق باشند.
مقامات خارجی می‌گویند، یگان‌های افغانستانی دچار فقدان کارآمدی در سطح فرماندهان میانی و پایینی هستند که باید نیروها را در مبارزه رهبری کنند.
شوفنر در این باره می‌گوید: به نظرم رویکرد نسلی در این شرایط ارزش دارد.
مقامات آمریکایی در این میان به برخی پیشرفت‌ها از جمله کاهش زمان رسیدگی به زخمی‌ها اشاره می‌کنند. تا سال ۲۰۱۳ ، ۲۴ ساعت ارتش افغانستان زمان می‌خواست تا به نیروهای زخمی امدادرسانی کند. اکنون کمک دست کم چهار ساعت طول می‌کشد. اما دستیابی سایر اهداف اساسی چون ایجاد سیستم تامین منابع کارآمد برای کشور یا یک نیروی هوایی مناسب طی چند سال آتی ممکن نخواهد بود. بسیاری از خلبانان آمریکایی که اکنون در افغانستان پرواز می‌کنند دارای سوابق ۱۰ تا ۱۵سال هستند.
مقامات آمریکایی می‌گویند، با حضور اشرف غنی، رییس‌جمهور افغانستان آن‌ها شریکی قابل اعتماد و مشتاق دارند که می‌تواند پایه‌های حمله به گروه‌های تروریستی را نه تنها در افغانستان بلکه در سراسر منطقه جنوب آسیا فراهم کنند.
تفاوت بین جنگ افغانستان و سایر جنگ‌های طولانی مدت آمریکا این است که افعانستان هنوز برای نیروهای آمریکایی بسیار بسیار ناامن و خطرناک است. حتی با وجود اینکه اکنون این نیروهای افغان هستند که وظیفه مبارزه را برعهده دارند و مستشاری وظیفه نیروهای آمریکایی است، آمریکایی‌ها هنوز تلفات می‌دهند.
برخی مقامات امیدوارند با پیشرفت مذاکرات صلح بین دولت افغانستان و طالبان دیگر حضور طولانی‌مدت نظامی در این کشور ضروری نباشد. دولت افغانستان از پاکستان خواسته تا این شبه‌ظامیان را مجبور به شرکت دراین مذاکرات کند.