مهم ترین برندگان اسکاری که در مراسم شرکت نکردند

یکی از این حواشی، حضور نیافتن چهره ها برای دریافت جایزه شان است که علت آن از اعتراض نسبت به سیاست های آکادمی گرفته تا فراموشی و حتی سرقت را شامل می شود. در این مقاله به معرفی ۳۰ هنرمندی می پردازیم که برای دریافت اسکار خود در مراسم حاضر نشدند و علت غیبت هر یک را برمی شماریم.
۱- کاترین هپبورن/Katharine Hepburn

چهار اسکاری که کاترین هپبورن برنده شد همچنان بالاترین رکورد کسب این جایزه محسوب می شود اما او برای دریافت هیچ یک از آنها در مراسم حاضر نشد. او که در دوران کاری اش، ۱۲ بار نامزد اسکار شد یک بار گفته بود: «نمی توانم بگویم به جایزه اعتقاد دارم. من یک اسب تندپای مسابقه بودم که با موجوداتی که فقط ۳ تا پا داشتند مسابقه می دادم. خب طبیعی است که من می بردم».
۲- مارلون براندو/Marlon Brando

هرچند او جایزه اسکار سال ۱۹۵۵ را برای فیلم «در بارانداز/On The Waterfront» دریافت کرد اما سال ۱۹۷۳ وقتی برای «پدرخوانده/The Godfather» برنده این جایزه شد، از حضور در مراسم سر باز زد و زنی سرخپوست به نام «ساشین کوچک پر/Sacheen Littlefeather» روی صحنه حاضر شد تا از طرف او و برای دفاع از حقوق اهالی بومی امریکا از قبول جایزه امتناع کند.
۳- الیزابت تیلور/Elizabeth Taylor

گزارش ها حاکی است «ریچارد برتون/Richard Burton» همسر الیزابت تیلور که او هم برای «چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد؟/Who's Afraid Of Virginia Woolf» نامزد دریافت اسکار شده بود چنان از نگرفتن جایزه می ترسید که الیزابت را هم راضی کرد در مراسم اسکار ۱۹۶۷ شرکت نکند. عدم حضور او برای دریافت دومین اسکار بهترین بازیگری زن و اینکه هیچ نامه تشکری هم نفرستاد، در هالیوود چندان به نفع اش تمام نشد.
۴- جورج سی اسکات/George C. Scott

وی پس از اینکه برای فیلم «پاتون/Patton» نامزد دریافت جایزه شد، موضعی ضد اسکار در پیش گرفت. موضعی که آن قدر بحث انگیز شد که روی جلد مجله تایم هم رفت. با وجود این اظهارات و در کمال تعجب وی برنده اسکار شد. فرانک مک کارتی (تهیه کننده فیلم) از طرف جورج سی اسکات این جایزه را پذیرفت اما فردای آن روز به درخواست این بازیگر، جایزه را به آکادمی برگرداند.
۵- جیسون روباردز/Jason Robards

او که سال ۱۹۷۸ برای دومین سال پیاپی برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم «جولیا/Julia» شد، پیش تر به آکادمی اطلاع داده بود که به دلیل تداخل مراسم اسکار با نمایشی که او در برادوی اجرا می کرد، نمی تواند در جشن شرکت کند. هرچند روباردز با غیبتش قصد صدور هیچ بیانیه سیاسی ای نداشت اما باب هوپ (مجری مراسم) به شوخی گفت: «فکر کنم جیسون رفته با مارلون براندو و جورج اسکات بازی کنه».
۶- رومن پولانسکی/Roman Polanski

او از سال ۱۹۷۸ که به جای حضور در دادگاه و رسیدگی به جرم «تجاوز» که به آن متهم شده بود، تصمیم گرفت امریکا را ترک کند، از سوی سیستم قضائی این کشور تحت تعقیب است. بنابراین وقتی سال ۲۰۰۳ برای فیلم «پیانیست/Pianist» برنده جایزه اسکار شد، هریسون فورد که پیش از آن در فیلم «آتشی مزاج/Frantic» پولانسکی ایفای نقش کرده بود، به جای وی این جایزه را دریافت کرد.
۷- وودی آلن/Woody Allen

وودی آلن مرتبا از شرکت در مراسم اسکار سر باز زده است. حتی سال ۱۹۷۸ که «آنی هال/Annie Hall» برنده هر سه اسکار اصلی بهترین فیلم، کارگردانی و فیلمنامه شد، وی در مراسم حضور نداشت. وودی آلن ۲ بار دیگر هم برای دریافت اسکار بهترین فیلمنامه برای «نیمه شب در پاریس/Midnight In Paris» و «هانا و خواهرانش/Hannah And Her Sisters» از شرکت در مراسم سر باز زد. علت حضورش در مراسم اسکار ۲۰۰۲ هم نوعی ادای احترام به نیویورک پس از حوادث ۱۱ سپتامبر بود.
۸- پل نیومن/Paul Newman

او پس از ۶ بار نامزدی، سرانجام برای فیلم «رنگ پول/The Color Of Money» محصول ۱۹۸۷ برنده این جایزه شد اما او که پیش از این ۲ اسکار افتخاری گرفته بود، در مراسم شرکت نکرد. او بعدها در مصاحبه با اسوشیتد پرس گفت:«مثل این است که ۸۰ سال به دنبال زنی زیبا بدوی. آخر سر هم دلش نرم شود اما ناچاری بگویی: متأسفم عزیزم. دیگر نا ندارم».
۹- مایکل کین/Michael Caine

مایکل کین برای عدم حضورش در مراسم اسکار ۱۹۸۷ که در آن برای بازی در «هانا و خواهرانش/Hannah And Her Sisters» برنده اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل شده بود، بدترین دلیل ممکن را داشت: حضور سر صحنه فیلمبرداری فیلم ضعیف «آرواره ها: انتقام/Jaws: Revenge». او برای دریافت دومین اسکارش برای بازی در فیلم «قوانین آبمیوه فروشی/The Cider House Rules» در مراسم حاضر شد و یکی از بهترین نطق های تاریخ اسکار را رقم زد.
۱۰- جان جیل گاد/John Gielgud

او سال ۱۹۸۲ برای دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد که برای فیلم «آرتور/Arthur» برنده آن شده بود، در مراسم حاضر نشد. عدم حضوری که بعدها در نامه ای به دوستش دلیل آن را چنین توصیف کرد: « هیچ قدرتی نمی تواند مرا به شرکت در مراسم اهدای جوایز بکشاند. بیزارم از این شادباش های مزورانه که بعدها باید متقابلا ادا کنی و رقابت های نفرت انگیزی که روح چنین جوایزی ایجاب می کند.»
۱۱- ملوین داگلاس/Melvyn Douglas

او در مراسم اسکار ۱۹۸۰ که در آن برای فیلم «آنجا بودن/Being There» برنده عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل شد، حضور نیافت چون فکر می کرد برنده نمی شود. وی پیش از مراسم گفته بود: « بازیگر در مقابل یک بچه یا یک حیوان هیچ شانسی ندارد. حالا که «جاستین هنری» برای «کریمر علیه کریمر» و «میکی رونی» برای «مادیان سیاه» نامزد شده اند، من چه شانسی دارم؟»
البته او سال ۱۹۶۴ هم که برای فیلم «هاد/Hud» برنده اسکار شد، در مراسم شرکت نکرده بود.
۱۲- هنری فوندا/Henry Fonda

هنری فوندا که پیش تر یک اسکار افتخاری گرفته بود، برای دریافت دومین اسکار دوران کاری اش نتوانست در مراسم حاضر شود و از منزل نظاره گر دخترش «جین فوندا» بود که به جای او جایزه اسکار بهترین بازیگر را برای فیلم «در حوضچه طلا/On Golden Pond» پذیرفت. او که در آن زمان ۷۶ سال داشت از بیماری قلبی شدیدی رنج می برد که ۵ ماه بعد جانش را گرفت.
۱۳- الن برستین/Ellen Burstyn

سال ۱۹۷۵ الن برستین نمایش «سال دیگر همین موقع/Same time, Next Year» را بر صحنه برادوی داشت و از «مارتین اسکورسیزی» خواست جایزه اسکار بهترین بازیگر اول زن را برای «آلیس دیگر اینجا زندگی نمی کند/Alice Doesn’t Live Here Anymore» از طرف او دریافت کند و از خودش (مارتین اسکورسیزی که کارگردان فیلم بود) تشکر کند. او بعد تر برای نمایش «سال دیگر همین موقع» هم جایزه تونی را که چیزی شبیه اسکار تئاتر است، برد و سال ۱۹۷۸در نسخه سینمایی آن نیز ایفای نقش کرد.
۱۴- رابرت دنیرو/Robert De Niro

سال ۱۹۷۵ رابرت دنیرو برای به تصویر کشیدن «دون ویتو کورلئونه» جوان در فیلم «پدرخوانده ۲» برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد اما چون سر صحنه فیلمبرداری «۱۹۰۰» به کارگردانی «برناردو برتولوچی» بود، «فرانسیس فورد کاپولا» (کارگردان پدرخوانده) جایزه را از طرف دنیرو دریافت کرد.
۱۵- گلندا جکسون/Glenda Jackson

وی به تازگی دلیل عدم حضورش برای دریافت دو جایزه اسکاری که در دهه ۷۰ برای فیلم های «ذره ای کلاس/A Touch Of Class» و «زنان عاشق/Women In Love» برنده شد را چنین توصیف کرده است: «من آن جایزه ها را به دست نیاوردم. اگر برنده ای وجود داشته باشد، مردمی هستند که به من رأی دادند».
۱۶- گروه «بیتلز/Beatles»

از آنجا که «بذار همین جوری بمونه/Let It Be» آخرین آلبوم گروه بیتلز بود و آنها سال ۱۹۷۰ مدت کوتاهی پس از انتشار آلبوم و فیلمی که همراه آن ساخته شد، از هم جدا شدند، تعجبی ندارد که سال ۱۹۷۱ هیچ یک برای دریافت اسکار بهترین آواز اوریجینال در مراسم حاضر نشدند.
۱۷- مگی اسمیت/Maggie Smith

مگی اسمیت سال ۱۹۷۰ برای دریافت اسکار بهترین بازیگر زن که برای فیلم «جوانی دوشیزه جین برودی/The Prime Of Miss Jean Brodie» برنده آن شده بود، در مراسم حاضر نشد چرا که روی صحنه تئاتر لندن بود. لارن باکال چند هفته بعد در پشت صحنه جوایز تونی، اسکار را به دست مگی اسمیت رساند.
۱۸- گلدی هان/Goldie Hawn

او که برای فیلم «گل کاکتوس/The Cactus Flower» نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شده بود، بلافاصله در لندن جلوی دوربین فیلم «یه دختر توی سوپمه/There’s A Girl In My Soup» رفت و به گفته خودش به کلی اسکار ۱۹۷۰ را از یاد برده بود تا اینکه ۵ صبح با تماس یکی از دوستانش که برنده شدنش را تبریک می گفت، خبردار شد اسکار گرفته است.
۱۹- استنلی کوبریک/Stanley Kubrick

علیرغم اینکه «۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی/2001: A Space Odyssey» در چهار رشته از جمله بهترین کارگردانی، نامزد اسکار شده بود اما استنلی کوبریک در مراسم اسکار ۱۹۶۹ حاضر نشد. وی آن شب، برنده جایزه بهترین جلوه های ویژه شد که تنها اسکار در کارنامه این کارگردان افسانه ای بود.
۲۰- آن بنکرافت/Anne Bancroft

آن بنکرافت در برادوی مشغول اجرایی از «شجاعت مادرانه/Mother Courage» بود. به همین دلیل نتوانست اسکار سال ۱۹۶۳ اش را که به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن برای بازی در «معجزه گر/The Miracle Worker» برنده شده بود، دریافت کند. این جایزه یک ماه بعد توسط «جوآن کرافورد» که از طرف او جایزه را گرفت، به وی تحویل داده شد.
۲۱- سوفیا لورن/Sophia Loren

سوفیا لورن که نخستین بازیگری بود که برای بازی در یک فیلم غیر انگلیسی زبان یعنی «دو زن/Two Women» اثر ویتوریو دسیکا برنده جایزه اسکار می شد، عصبی تر از آن بود که در مراسم اسکار ۱۹۶۲ شرکت کند. وی بعدها توضیح داد: «با خودم فکر کردم که اگه اونا واقعا جایزه رو به من بدن، همونجا غش میکنم. و خب، غش کردن توی خونه خیلی بهتره». مجسمه اسکار دو هفته بعد در آپارتمان سوفیا لورن در رم به وی تحویل داده شد.
۲۲- الک گینس/Alec Guinness

الک گینس سال ۱۹۵۸ بیشترین شانس را برای دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای «پل رودخانه کوآی/The Bridge On The River Kwai» داشت. با این وجود در مراسم شرکت نکرد. او بعدها در حالیکه آزرده خاطر به نظر می رسید به اهالی رسانه گفت به خاطر این اسکار در شرطی که با یک خبرنگار بسته بود، بازنده شده است و تأکید کرد: «واقعا فکر نمی کردم اسکار ببرم. آخه من هیچوقت رو خودم شرط نمی بندم».
۲۳- اینگرید برگمن/Ingrid Bergman

فیلم «آناستازیا/Anastasia» پس از افشای رابطه جنجال برانگیز اینگرید برگمن با «روبرتو روسلینی»، بازگشتی پیروزمندانه به دل هالیوود را برای وی رقم زد. با این وجود وقتی نام اش به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن ۱۹۵۷ اعلام شد، خبری از او نبود و دوست خوبش «کری گرانت» جایزه را به نیابت از وی دریافت کرد. اینگرید برگمن سال ۱۹۷۸ برای دریافت سومین اسکارش برای بازی در «قتل در قطار سریع السیر شرق/Murder On The Orient Express» شخصا در مراسم حاضر شد.
۲۴- گری کوپر/Gary Cooper

سال ۱۹۵۳ گری کوپر در مکزیک مشغول فیلمبرداری بود و نتوانست برای دریافت اسکار بهترین بازیگر مرد برای ایفای نقش در «نیمروز/High Noon» در مراسم حاضر شود. جاین وین به جای او جایزه را دریافت کرد. کوپر سال ۱۹۶۱ برای دریافت اسکار افتخاری هم در مراسم حاضر نبود. وقتی بغض جیمز استیوارت که به جای وی جایزه را دریافت می کرد ترکید، همگان دریافتند کوپر تا چه حد مریض است. وی یک ماه بعد از این مراسم جان سپرد.
۲۵- ویوین لی/Vivien Leigh

سال ۱۹۵۲ ویوین لی در برادوی به همراه همسرش «لارنس اولیویر/Laurence Olivier» مشغول بازی در نمایش «کلئوپاترا» بود و خبر اسکار بردن اش برای فیلم «اتوبوسی به نام هوس/A Streetcar Named Desire» را وقتی پشت صحنه بود از رادیو شنید.
۲۶- کیم هانتر/Kim Hunter

کیم هانتر، برنده اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن ۱۹۵۲ برای ایفای نقش در «اتوبوسی به نام هوس/A Streetcar Named Desire»، تصمیم گرفت در مراسم اسکار که در لس آنجلس برگزار می شد شرکت نکند. او خبر برنده شدنش را هنگامی که با دوستانش مشغول بازی بود، از رادیو شنید. گفتنی است مراسم اسکار از سال بعد یعنی ۱۹۵۳ به صورت زنده روی آنتن تلویزیون رفت.
۲۷- جودی هالیدی/judy Holliday

در رقابت سال ۱۹۵۱ بر سر کسب عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن، جودی هالیدی تازه وارد با فیلم «دیروز زاده شده/Born Yesterday» گوی رقابت را از «بتی دیویس» و «گلوریا سوانسون» که به ترتیب برای فیلم های «همه چیز درباره ایو/All About Eve» و «بلوار غروب/Sunset Boullevard» نامزد شده بودند، ربود. او که در مراسم حاضر نبود، نطق پذیرش اسکارش را در مهمانی بعد از اسکار در نیویورک ایراد کرد اما به دلیل قطع شدن ارتباط رادیویی، هیچ کس جز حاضران در مهمانی، آن را نشنید.
۲۸- لارنس اولیویر/Laurence Olivier

لارنس اولیویر ۹ بار نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگری شد اما تنها ۲ بار در مراسم شرکت کرد. او سال ۱۹۴۷ زمانی که برای بازی در «هنری پنجم» اسکاری افتخاری برای وی در نظر گرفته شد، مشغول فیلمبرداری «هملت/Hamlet» بود و نتوانست در مراسم حاضر شود و ۲ سال بعد که «هملت» عنوان بهترین فیلم و بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد، وی باز روی صحنه تئاتر لندن بود و نتوانست حضورا جایزه اش را بگیرد.
۲۹- جوآن کرافورد/Joan Crawford

او سال ۱۹۴۶ چنان به خاطر نامزد شدنش برای «Mildred Pierce» مضطرب بود، که بیماری را بهانه کرد و در منزل ماند. اما همین که خبر برنده شدنش را شنید، تیم آرایش اش را خبر کرد تا او را برای گرفتن عکس با اسکار جدیدش آماده کنند.
۳۰- آلیس بریدی/Alice Brady

این ماجرا امروز ممکن نیست اتفاق بیفتد اما سال ۱۹۳۸ جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن آلیس بریدی که برای «در شیکاگوی قدیم/In Old Chicago» برده بود، دزدیده شد. طبق گزارش ها او به دلیل شکستگی از ناحیه مچ پا در منزل بستری بود و یک فرد متقلب لوح را به جای وی تحویل گرفت (توجه داشته باشید تا سال ۱۹۴۴ به بازیگران نقش مکمل مجسمه اسکار داده نمی شد). بعدها البته یک نسخه المثنی به وی تحویل داده شد اما با توجه به اینکه وی مدتی بعد فوت کرد، هنوز این شایعه بر زبان هاست که او هرگز جایزه اش را دریافت نکرد.