افت و خیز میان دو استاد موسیقی؛ محمدرضا شجریان و پرویز مشکاتیان
در همین سال آلبوم نوا و مرکبخوانی به بازار آمد که یکی از موفقترین آثار شجریان و مشکاتیان محسوب میشود. در این اثر محمد موسوی جواب آوازهای شجریان را که در دستگاههای مختلف مرکب خوانی میکند، داده است. هر چند این شیوه از مرکبخوانی در نوا پیش از آن در ردیف دوره عالی استاد علیاکبر خان شهنازی و دیگر خوانندگان قدیمی سابقه داشت اما کیفیت این اثر دریچهای تازه به روی امکانات موسیقی ایرانی برای جوانان گشود. در این آلبوم بیژن و ارژنگ کامکار از گروه شیدا به گروه عارف پیوستهاند. همچنین منصور سینکی عضو جدید و نوازنده تار گروه شده است.
مشکاتیان در این سال اثری را با نام لاله بهار با گروه عارف و صدای ناظری منتشر کرد. لاله بهار تکمیل شده اثری بود که او در چاووش چهار در سال ۵۷ منتشر کرده بود. در سال ۶۲ مشکاتیان با افزودن قطعات دیگر از جمله قطعه معروف شورانگیز آن را مجددا ضبط کرد و در سال ۶۵ منتشر کرد. اگچه این اثر در سال ۶۲ ضبط شده بود اما نوازندگان تار گروه عارف به جای حسین علیزاده ارشد طهماسبی و حمید متبسم هستند.
سال ۶۶ آغاز کنسرتهای خارج از کشور برای شجریان و گروه عارف است. آلبوم دستان حاصل یکی از این سفرها (کنسرت لندن) است که بعدا در استودیو دوباره ضبط شد. قطعه دخترک ژولیده یکی از قطعات این آلبوم از آثار کلنل وزیری است که مشکاتیان پیش از انقلاب آن را با حسین علیزاده در رادیو اجرا کرده بود. اما طرح اولیه قطعه معروف چکاد را مشکاتیان در یک ویلا در دماوند بر اساس شعر ملک الشعرای بهار بدون ساز نوشته است.
در این اثر داریوش پرنیاکان به جمع گروه عارف اضافه میشود و بخشی از جواب آواز شجریان را به عهده میگیرد. رابطه شجریان و مشکاتیان اما در این سالها کمرنگ میشود و در نتیجه مشکاتیان که کنسرت افشاری مرکب خود را که با شجریان در پاریس به روی صحنه برده بود با صدای ایرج بسطامی در ایران منتشر میکند.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.