رحیمی از داخل اوین لیست انتخاباتی داد؟

«آفتاب یزد» در ادامه نوشت: گاه با انگشتانش محکم مهره‌های چرتکه چوبی قدیمی‌اش را بالا و پایین می‌کند و دوباره روی کاغذش اعداد و ارقامی را یادداشت می‌کند. اما دست آخر در حالی که لبخند خشک تصنعی پیروزمندانه همیشگی‌اش بر لبانش نقش بسته است، به دیوار سیمانی منقش به چوب‌خط‌های روزهای مانده به آزادی خود، چشم می‌دوزد. این مرد کسی نیست جز محمدرضا رحیمی، معاون اول دولت دهم.

بستن لیست انتخاباتی، از پشت میله‌های زندان؟

مبرهن است که محمدرضا رحیمی به واژه «رای» حساسیت دارد. چرا که هر جا بحث رای‌گیری، رای‌دادن و شمارش آرا مطرح باشد، معاون اول دولت احمدی‌نژاد به ناگاه سر و کله‌اش پیدا می‌شود و رد پایی از خود به جای می‌گذارد. انتخابات هفتم اسفندماه هم از این مهم مستثنی نیست. به طوری که روز گذشته سیدمحمد بیاتیان نماینده مردم بیجار در مجلس نهم پرده از دل‌مشغولی‌های این روزهای معاون اول احمدی‌نژاد در پشت میله‌های زندان، برداشت و مدعی شد: «آقای رحیمی از داخل زندان یک لیست ۷۰ نفره‌ برای حضور در انتخابات مجلس شورای اسلامی تهیه کرده‌ است. نامزدهای نزدیک به جریان خاص در استان‌های … در این لیست قرار گرفته‌اند. معاون اول پیشین رئیس‌جمهور این ۷۰ نامزد انتخاباتی را به لحاظ مالی حمایت می‌کند و این در حالی است که نامزدهای مورد حمایت رحیمی از یک‌سو چراغ خاموش حرکت می‌کنند و از دیگرسو به پشتوانه حمایت مالی رحیمی، بر طبل تفرقه و دودستگی می‌کوبند.»

وی همچنین درباره نحوه ورود غیرقانونی معاون ‌اول رئیس‌جمهور پیشین به انتخابات پیش‌ رو اینگونه گفت: «آقای رحیمی حدود دو هفته پیش از زندان بیرون آمده و‌ فهرست انتخاباتی مد نظر خود را سازماندهی کرده ‌است.» به این ترتیب به نظر می‌رسد که رحیمی این روزها بیکار ننشسته است و در سلول سیمانی‌اش مشغول نوشتن لیست انتخاباتی و حساب و کتاب هزینه تزریق افراد به درون بهارستان است.

احمدی‌نژاد، حساسیت رحیمی را افشا کرد

شاید اگر محمدرضا رحیمی و محمود احمدی‌نژاد در مقابل هم قرار نمی‌گرفتند و اسرار یکدیگر را هویدا نمی‌کردند، هیچگاه افکار عمومی پی به حساسیت محمدرضا رحیمی نسبت به واژه «رای» نمی‌برد. در آن زمان که رحیمی به ۵ سال و ۹۱ روز حبس محکوم شد، محمود احمدی‌نژاد که روزی بر درستی رحیمی قسم خورد و اعلام کرد که اگر جرم معاون اولش ثابت شود، در رسانه ملی از مردم عذرخواهی می‌کند، همانند سایر وعده‌هایش این وعده را هم به فراموشی سپرد و به رحیمی پشت کرد و از معاون اول خود تبری جست. رحیمی هم قهر احمدی‌نژاد را برنتابید و راز بزرگ انتخاباتی میان خود و رئیس دولت نهم و دهم را بر ملا ساخت و اعلام کرد: «برای انتخابات مجلس هشتم کمیته‌ای متشکل از برخی چهره‌های اصولگرا برگزار و بنا شد که از کاندیداهای اصولگرا در سطح کشور از طریق کمک‌های غیردولتی پشتیبانی مالی شود. در میان افراد کمک‌کننده، فردی به نام جابر ابدالی که از سوی برخی افراد خاص به اینجانب معرفی شده بود، برای کمک اعلام آمادگی نمود. برای دریافت کمک از وی اعلام آمادگی نمودیم و از وی خواستیم که به کاندیداهایی که ما معرفی می‌کنیم از محل حساب شخصی و با چک بانکی خودش کمک نماید. در نهایت نامبرده مجموعا یک میلیارد و دویست میلیون تومان را به این امر اختصاص داد که به قریب ۱۷۰ نفر از کاندیداهای مجلس هشتم پرداخت شده است و در پرونده ثبت و ضبط است و همه آن به مصرف انتخابات رسید. آیا شما اطلاع نداشتید که کل ماجرا همین است؟» نکته حائز اهمیت آنکه در آن انتخابات، بسیاری از کاندیداها پس از اخذ پول از رحیمی به کلی از شرکت در انتخابات کناره‌گیری کردند.

ماجرای پخش پول در جلسه استیضاح کردان

بعد از توزیع پول در آستانه انتخابات مجلس هشتم توسط رحیمی، عوض حیدرپور نماینده مردم شهرضا در مجلس نهم پرده از نقش‌آفرینی دیگر رحیمی در جریان استیضاح یکی از وزرای محمود احمدی‌نژاد برداشت و اعلام کرد: «در سال ۸۷، نمایندگان مجلس به دنبال استیضاح مرحوم کردان بودند. رحیمی که به دنبال پست بالاتر بود و قصد جلوگیری از استیضاح کردان را داشت، ۵ میلیون تومان به برخی نمایندگان مجلس پول داد.» به این ترتیب یک بار خود رحیمی، دست خود را رو کرد و دیگر بار یک نماینده از در میان بودن پای رحیمی در جریان یک رای‌گیری خبر داد. اکنون هم که گفته شده که محمدرضا رحیمی که روزی محمود احمدی‌نژاد بر صداقتش قسم می‌خورد، حتی از پشت میله‌های زندان انتخابات را رها نمی‌کند و به نقش‌آفرینی می‌پردازد!

نیت رحیمی خیر است؟!

نفس تامین هزینه‌های انتخاباتی کاندیداها توسط اشخاص، عاری از اشکال است اما به شرطی که فرد تامین‌کننده، حساب‌های مالی‌اش شفاف باشد و در پست و منصب حکومتی اشتغال نداشته باشد که اگر صاحب منصب باشد، در صورتی که کاندیدای مورد حمایتش به مجلس ورود کند، از او انتظار برآورده کردن مطالباتش را دارد. مصداق بارز آن هم در انتخابات مجلس هشتم مشاهده شد که نمایندگان دریافت‌کننده پول از رحیمی، چطور با جان و دل در برابر انتقاداتی که به احمدی‌نژاد و دولتمردانش می‌شد، سینه سپر می‌کردند و در برابر سیاست‌های ناکارآمدش سکوت! از همین روی عقبه محمدرضا رحیمی گواهی می‌دهد که هنگامی که وی در پشت میله‌های زندان لیست انتخاباتی می‌بندد و هزینه‌های نامزدهای موردنظرش را نیز تامین می‌کند، آیا نیت خیرخواهانه‌ای در سر دارد یا خیر. البته معلوم هم نیست که منابع این هزینه‌ها تمیز است یا کثیف!

در هر صورت شاید بهتر باشد صحت یا کذب بودن اظهارات این نماینده از سوی مراجع مرتبط بررسی شود.