قدیمی‌ترین سند و قرآن وقفی در آستان قدس رضوی
قدیمی‌ترین سند وقفی موجود در آستان قدس رضوی مربوط به تاریخ نگاشته‌ای در پشت جلد قرآن خطی نفیس در گنجینه قرآن آستان قدس رضوی است.
قدیمی‌ترین جزوات قرآنی، سه جزء از قرآن کریم است که در سال ۳۲۷ هجری قمری در اصفهان کتابت و برابر وقف نامه‌ای به همین تاریخ وقف به آستان قدس رضوی شده است، این جزوات هم اکنون در بخش مخطوطات کتابخانه آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود.
در سال ۳۶۳ هجری قمری قدیمی‌ترین قرآن وقفی را ابوالقاسم علی‌ابن‌ناصر‌الدوله ابی‌الحسن محمدابن‌ابراهیم ابن سیمجور وقف گنجینه روضه مقدسه کرد که بسیاری این تاریخ را مبدأ موجودیت و تأسیس کتابخانه و قرآن‌خانه در آستان قدس رضوی می‌دانند.
پس از آن قدیمی‌ترین قرآن وقفی موجود در آستان قدس رضوی، قرآن خطی ابوالقاسم منصور ابن محمّدبن کثیر است که وزیر و صاحب دیوان سلطان محمود غزنوی در ربیع‌الاول سال ۳۹۳ هجری قمری وقف آستان قدس رضوی کرده است.
وقف‌نامه نسخه تفسیر ابوالفتوح رازی، قدیمی‌ترین وقف‌نامه موجود در کتابخانه آستان قدس رضوی است که قدمت آن به سال ۸۶۱ هجری قمری باز می‌گردد. این کتاب به منظور تکمیل کتابخانه، وقف آستان قدس رضوی شده است.
در این وقف‌نامه آمده است"چون در میان کتاب‌های کتابخانه رضویه تفسیر معتبری برای استفاده عالمان وجود نداشت، این تفسیر روض‌الجنان و روح‌الجنان فی تفسیر القرآن را به کتابخانه وقف می‌کنم".
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.