مشی اصلاح طلبانه، بهترین انتخاب ایرانیان بود

هادی خانیکی فعال سیاسی اصلاح طلب و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی گفت: مشی اصلاح طلبانه که در دوره هایی از ایران توسط مردم انتخاب شد، بهترین انتخاب بوده است.

خانیکی یکشنبه شب در همایش گرامیداشت روز دانشجو در دانشگاه هنر اصفهان افزود: قانون، بهترین پشتوانه برای عمل به مشی اصلاحات است، بدون شک مشی اصلاح طلبانه نه به معنی گروه های اصلاح طلب، بهترین انتخاب جامعه ایرانی بوده است.
خانیکی خاطرنشان کرد: مشارکت تبعی، اعتراضی، مدنی و عدم مشارکت اعتراضی هر کدام در مقاطع مختلف زمانی بروز می کند؛ گاه افراد به واسطه اعتماد کامل به یک نیرو یا قدرت سیاسی خود را به پیاده نظامان آن تفکر تبدیل می کنند و زمانی به واسطه وجود حساسیت نسبت به شرایط پیرامونی خویش در برابر مشکلات موجود دست به اعتراض می زنند و در موقعیتی دیگر تلاش می کنند تا اعتراضات خود را به جای قالب های غیر نهادمند یا خلاف قانون در پیکره فعالیت های مدنی پاسخ گویند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: بدترین نوع مشارکت زمانی است که افراد معترض سکوت می کنند و برای ایجاد گفت و گو با طرف های دیگر هیچ علاقه ای از خود نشان نمی دهند.
عضو هیات موسس حزب اتحاد ملت ایران اسلامی گفت: ریشه هزینه های گزاف فعالیت های سیاسی را در وجود سوء تفاهم و انسداد گفتمان هاست.
خانیکی با بیان اینکه گاه ما با تفسیرهای خود ساخته و حتی غیر واقعی به ستیزه و جنگ بر می خیزیم، اضافه کرد: بهترین مثال برای این نمونه بر هم زدن سخنرانی برخی چهره های سیاسی در نقاط مختلف کشور در همین روزهای گذشته و به مناسبت گرامیداشت 16 آذر بود.
وی اظهارکرد: آیا بر هم زنندگان این مراسم لحظه ای به این فکر نکردند که سخنرانان سیاسی مراسم دانشجویی تا این حد رادیکال یا غیر منطقی هستند که مستحق رفتاری این چنین سخت باشند؟ آیا وقوع چنین رفتارهایی ناشی از تاثیر پذیری از هویت های برخواسته و ضد واقع نداشت؟
وی همچنین با ابراز خرسندی از سیاست دولت تدبیر و امید در ایجاد فضای مناسب گفت و گو، تصریح کرد: یکی از اصلی ترین دستاوردهای دولت یازدهم زایش طفل شادی و امید در جامعه بود که خود اقدامی کم نظیر بشمار می رود.
مشاور ارشد رسانه ای رییس دولت اصلاحات افزود: زمانی گفتمان روشنفکری به واسطه تولید اندیشه و بازخوانی آثار آن در جامعه بر اجتماع غالب شد، اما در سال های بعد این گفتمان اندک اندک از جامعه فاصله گرفت و با نزدیک شدن به نوعی معرفت شناسی فردی گویی از یک میدان بزرگ به یک سالن کوچک تحقیقات تقلیل عقیده یافت.
خانیکی همچنین در واکنش به این مطلب که او فردی محافظه کار و دست به عصا در سیاست است، اضافه کرد: فرض کنید من محافظه کارم؛ مگر می توانم شناسنامه و گذشته خود را کتمان کنم یا آن را نادیده بگیرم؟
وی تصریح کرد: من با افتخار اعلام می کنم که مشاور رسانه ای دوران اصلاحات ، یک اصلاح طلب و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی هستم، اما به دلیل عادت نداشتن به بازی با کلمات، محافظه کار تلقی شده ام. من نه از گذشته خود گریزانم و نه آن را انکار می کنم و به شدت معتقدم که سیاست های دولت اصلاحات به ویژه در ایجاد جامعه مدنی و بخش اقتصاد به مراتب از سیاست های اقتصادی دولت بعدی که به دنبال بازآوری پول نفت بر سر سفره های مردم بود کارآتر بود.
خانیکی دوران اصلاحات را یکی از بهترین دوران های تاریخ معاصر ایران خواند و اظهارکرد: اکنون دانشگاه بیش از هر چیز به حساسیت بیشتر نسبت به وقایع پیرامونی خود و تلاش برای گسترش سطح مشارکت نیازمند است.
وی در ادامه تصریح کرد: من به دنبال جذب قشر دانشجو به جریان اصلاحات و تبدیل به یک سواره نظام صِرف و از این بدتر بی اندیشه نیستم. 
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی اشاره به حرمت دانشجویان برای محیط دانشگاه ها، گفت: مشکل امروز دانشجو نه فعالیت سیاسی خارج دانشگاه بلکه انفعال از مشارکت سیاسی و مدنی است؛ مساله این نیست که چه کسی بلند تر فریاد می زند مهم این است که اصلا صدایی شنیده می شود؟
وی با تاکید بر لزوم داشتن نوعی نگاه تاریخ مدار بر وقایع 16 آذر درباره انواع هویت و تعریف آن در جامعه بشری گفت: در عصر شتاب تحولات در جهان پیش رو می توان هویت را در سه فصل 'مشروعیت بخش'، 'مقاومت' و 'برنامه دار' بازتعریف کرد.
خانیکی تصریح کرد: اگر دانشجو در یک چهارچوب هویتی متصلب، تک خوان و کلیشه ای تعریف شود مجبور است محدودیت های جناحی و گروهی را نیز برای اجتناب از انجام احتمالی عملی خلاف مولفه ها و آرای دیگر افراد یا گروه ها بپذیرد، آن وقت است که مقاومت پیشه می کند و برای خروج از کلیشه های فرمال دست به دامان برخی نمادها در قالب ادبیات و هنر می زند.
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی هویت برنامه دار را بهترین نوع هویت در تعریف فعالیت های دانشجویی خواند و اظهار کرد: هویت برنامه دار با نوعی گشودگی متکی به گفتمان، همه کنشگران اجتماعی از جمله دانشجویی را به مداخله و اشتراک نظر دعوت می کند؛ به تقویت مشارکت سیاسی منجر می شود و با تقویت تعلق خاطر افراد در ابعاد ملی، سرزمینی، قومی و مذهبی زمینه ایجاد سرمایه قوی اجتماعی، تاریخی و فرهنگی را فراهم می کند.
این استاد ارتباطات خاطرنشان کرد: استفاده از سرمایه های اجتماعی تنها راه کار تقویت مناسبات و نهادهای جمعی و سرمایه های اجتماعی چیزی فراتر از تکیه به اسطوره هاست.
خانیکی افزود: سرمایه ای اجتماعی به خودی خود دستاورد مشارکت، هم بستگی و اعتماد به نفس همگانی است که تنها و تنها در پرتو توجه عینی و واقعی به سرمایه ها و استعدادهای کشور حادث می شود و بالعکس حذف افراد از تاریخ سرزمینی و تلاش برای زنده نگه داشتن حوادث تلخ گذشته بزرگترین ضربه برای از بین بردن سرمایه های جبران ناپذیر انسانی و فیزیکی جامعه است.
به گفته خانیکی مشارکت سیاسی یکی از مهمترین نقاط قوت جامعه ایرانی محسوب می شود، اما این مشارکت سیاسی زمانی ارزشمند و عقلانی و نه توده وار است که افراد با احترام به نقاط اختلاف در چهارچوب قانون و نظام فعالیت کنند و با یکدیگر به مصالحه برخیزند.
این فعال سیاسی با بیان اینکه یکی از مهمترین دستاوردهای گشودگی فضای سیاسی و نگاه به دنیای واقعی و نه مجازی دور شدن از نگاه های صرفا سیاه و سفید و تقویت فضای گفت و گو است، تصریح کرد: تنها آن زمان است که نهاد های اجتماعی اعم از دانشجویی یا مدنی خواهند توانست که به صورت خود انگیخته و متکی بر عقلانیت به فهم مشترک و واضحی از شرایط دست یابند و در قالب هویت های برنامه دار و دموکراتیک شکل گرفته و سامان یابند و در نوع خود حتی به تقویت سرمایه های اجتماعی نیز منجر شوند.
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی گفت: در مفهوم روشن تر سه تنگنای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در ایران امروز منجر به فقدان احزاب قوی به واسطه نبود نهادهای اجتماعی شده که این خود در نتیجه فقدان ساز و کارهای گفت و گویی و گفتمانی حادث شده است.
خانیکی ادامه داد: او نه تنها ملزم به سرمایه سازی بالفعل برای جامعه و تبدیل خویش از تماشاگری به کنشگری است بلکه بیشترین مسئولیت را نیز در تبدیل نهاد دانشگاه به محلی نقاد، حساس و ناظر دارد.
وی فاصله گرفتن دانشگاه از افراط و تند روی و گرایش به عقلانیت حساب شده را ضروری ارزیابی کرد و گفت: دانشگاه محلی برای حذف یک جریان سیاسی نیست چرا که دانشگاه باشگاه سیاسی نیست، مگر می شود بر مکانی نام دانشگاه گذاشت اما برای آن آزادی آکادمیک و قانونمند قائل نشد؟ و شاید به همین دلیل نیز در برخی حوادث حساس سیاسی در ایران مانند 24 خرداد 92 دانشجویان با حضور خود در صحنه نقش مهم و محوری خود را بر جامعه تحمیل کرده و گفتمان مشارکت و اثربخشی را در جامعه جاری و ساری کردند.
این استاد ارتباطات اضافه کرد: مدارا یکی از مهمترین پارامترهای حیات جنبش های دانشجویی در سطح دانشگاه ها و جامعه است.
مشاور ارشد رسانه ای رییس دولت اصلاحات گفت: در پرتو این مدارا افراد و گروه ها می توانند نظرات و دیدگاه های خود را در محیطی آرام و به دور از افراط و تفریط مطرح کنند اما گاهی دیده شده که برخی رسانه ها در مفهوم عام و صدا و سیما به مفهوم خاص به برخی کینه ها و دشمنی ها در فضای دانشجویی و حتی جامعه دامن می زنند.
خانیکی در پایان گفت: با این همه امیدواریم که دانشگاه به جایی برسد که در آن دانشجو آزاد بیندیشد و در جامعه ای که هیچ خبری از حذف یا حصر نیست به زایش سرمایه های اجتماعی بی بدیل و بی فروغ در سپهر سیاسی و اجتماعی ایران کمک کند.
همایش گرامیداشت روز دانشجو از سوی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه هنر اصفهان با عنوان «از صحن دانشگاه تا کف جامعه» با حضور گروهی از دانشجویان این دانشگاه برگزار شد.

دیگر مطالب

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.