«دشت خاموش» در «ونیز» دیده شد

با نمایش فیلم «دشت خاموش» در بخش افق‌های جشنواره ونیز ۲۰۲۰ احمد بهرامی کارگردان این فیلم در نشستی به ارائه توضیحاتی درباره این فیلم پرداخت.

به گزارش کیوسک تایمز و به نقل از مهر، احمد بهرامی یکی از سه فیلمساز ایرانی است که به بهانه اکران فیلم تازه‌اش «دشت خاموش» در جشنواره فیلم ونیز حضور دارد. این فیلمساز ایرانی در حاشیه نخستین اکران فیلمش در هفتادودومین جشنواره ونیز در گفتگویی با رادیو «فرد فیلم» درباره فیلمش «دشت خاموش» توضیحاتی ارائه کرد.

فیلم «دشت خاموش» در کنار فیلم «جنایت بی‌دقت» شهرام مکری دو فیلم ایرانی حاضر در بخش «افق‌ها» جشنواره ونیز هستند.

در ادامه گفتگوی کوتاه رادیو «فردفیلم» با کارگردان «دشت خاموش» را می‌خوانید.

من این فیلم را دیدم و از آن خیلی خوشم آمد. بسیار بسیار زیباست. در یک دو جمله چطور فیلم را تعریف می‌کنید؟

ممنون که فیلم را اینقدر خوب دیدید و تشکر از آقای باربرا و همه دست‌اندرکاران جشنواره و مردم شجاع ایتالیا که این جشنواره را برگزار کردند. این فیلم در حقیقت به نوعی قصه همه ما آدم‌هاست که در یک فضای صنعتی درگیر کار هستیم و مدام انگار در یک دایره‌ای دور خودمان می‌چرخیم و کسانی می‌توانند از این دایره خارج شوند که خیلی شجاع باشند، مثل شخصیت اول فیلم.

پس داستانی است که زمان ندارد…

بله دقیقاً همین طور است دوست دارم فیلم‌هایی بسازم که زمان و جغرافیا در آن خیلی معنا نداشته باشد.

متاسفانه سوال زیاد دارم ولی وقت کم است… در مورد انتخاب سیاه و سفید بودن فیلم شما. دیدم سیاه و سفید است و ساختن آجرها کمی شبیه مجسمه‌سازی است. آیا مجسمه‌سازی نقطه عطفی در فیلم هست یا نه؟

بله سیاه و سفید بودن کمک می‌کرد به دو مورد: یکی اینکه چشم ما همیشه همه چیز را رنگی می‌بیند اما سینما و عکس این امکان را داده که دنیا را سیاه و سفید ببینیم که خیلی هیجان‌انگیز است. درباره مجسمه‌سازی حالا نه مجسمه بلکه به یک حجم فکر کردم و فکر تکرار حجم‌ها برایم اهمیت داشت؛ ولی حالا می‌توانم بگویم مجسمه هم می‌تواند مطرح باشد.

پس تکرار قسمت اول فیلم هم هست که همه‌اش تکرار می‌شود؟

بله کلاً یک فرم دایره وجود دارد که این دایره در آدم‌ها، دیالوگ‌ها و لوکیشن آجرها وجود دارد.

یک سوال دارم درباره نقش کارفرما و نقش زن. می‌خواهم بدانم نقش این دو از نظر شما چیست؟

کلاً هیچ آدمی سیاه سیاه یا سفید سفید نیست و بد بد و خوب خوب وجود ندارد. آدم‌ها تقریباً در طیفی از سیاهی و سفیدی قرار می‌گیرند. این درباره کارفرما و زن هم صادق است. کارفرما احساس می‌کند باید از زن حمایت بکند و از نظر من هیچ ایرادی هم ندارد و زن هم دنبال حمایت است. این یک قصه ازلی است. هرچند نمی‌خواهم بگویم حتماً همه خانم‌ها به تکیه‌گاه احتیاج دارند ولی در این دهه و دهه‌های گذشته خانم‌ها احتیاج به یک تکیه گاه داشتند که شخصیت خانم فیلم من هم تکیه‌گاهش را در کارفرما پیدا می‌کند.

فیلم «دشت خاموش» ساخته احمد بهرامی، نماینده سینمای ایران در بخش افق‌های ونیز، در روز اول جشنواره یعنی دو سپتامبر (۱۲ شهریور) در دو سانس ۱۹:۴۵ و ۲۲ برای متخصصان سینما و رسانه رونمایی شد. این فیلم روز سوم سپتامبر (۱۳ شهریور) در ساعت‌های ۱۴ و ۱۴:۱۵ و روز چهارم سپتامبر (۱۴ شهریور) نیز در سانس‌های ۹:۱۵، ۱۱:۱۵، ۱۴:۳۰ و ۱۷ اکران شد.

هفتاد و هفتمین جشنواره فیلم ونیز از ۲ تا ۱۲ سپتامبر (۱۲ تا ۲۲ شهریور) برگزار می‌شود.

دیگر مطالب
ثبت نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.